Παρασκευή 30 Ιανουαρίου 2015

ΩΡΑ ΓΙΑ ΔΙΑΒΑΣΜΑ

Οι Τρεις Ιεράρχες




   Στα χρόνια της βασιλείας του Αλέξιου Κομνηνού 
 ξέσπασε
 μία έριδα, η οποία προς στιγμήν απείλησε την ενότητα 
της Χριστιανοσύνης. 
   Η άρτια θεολογική κατάρτιση, οι αρετές, 
το ήθος, 
η μεγαλοφυΐα, τα ποιμαντικά και διοικητικά 
χαρίσματα,
 η βαθιά και ζέουσα πίστη καθώς και το πολύπλευρο 
και τεράστιο συγγραφικό έργο των Τριών Ιεραρχών,
 Μεγάλου Βασιλείου, Γρηγορίου Θεολόγου 
και Ιωάννου Χρυσοστόμου, έγιναν η αιτία φιλονικίας 
των χριστιανών για το ποιος εκ των 
τριών αγίων είναι σημαντικότερος. 
   Η διαμάχη έλαβε γρήγορα μεγάλες διαστάσεις, 
 ώστε τα πλήθη χωρίστηκαν σε τρεις ομάδες,
 τους Βασιλείτες, Γρηγορίτες και Ιωαννίτες. 
Οι ίδιοι οι άγιοι έδωσαν τέλος στη διαμάχη 
εμφανιζόμενοι στο θεοσεβή, ενάρετο και 
προικισμένο με πλούσια χαρίσματα ιεράρχη 
Ιωάννη Μαυρόποδα, επίσκοπο Ευχαϊτών, 
λέγοντάς του ότι μεταξύ τους δεν υπήρχε 
 αντιδικία και να ενεργήσει τα δέοντα 
για να σταματήσει η επικίνδυνη για την 
 ενότητα της Εκκλησίας διαμάχη. 
   Ο Ιωάννης συνένωσε την μνήμη και των 
τριών Ιεραρχών σε μία κοινή εορτή στις 
30 Ιανουαρίου και έγραψε γι αυτήν 
ειδική ακολουθία, η οποία ψάλλεται ως τις ημέρες μας.
 Κατ’ αυτόν τον τρόπο έληξε η φιλονικία.
Από το 1838 καθιερώνεται η γιορτή
 των Τριών Ιεραρχών ως γιορτή των Γραμμάτων 
και της Παιδείας. 
Την ημέρα αυτή πανηγυρίζει
 η Ορθόδοξη Χριστιανική Εκκλησία, τιμούμε την πίστη τους 
και την αγάπη τους στον Θεό και τους ανθρώπους.

Τρίτη 27 Ιανουαρίου 2015

Ο αδελφός της Ασπασίας




ΜΕΛΙ=ΓΛΥΚΟ ΧΡΥΣΑΦΙ


ΓΛΥΚΟ ΧΡΥΣΑΦΙ
ΚΑΝΕ ΚΛΙΚ

Διαδρομές της γύρης, ταξίδια των σπόρων. Ο πολλαπλασιασμός των φυτών

Η Αθήνα γίνεται σχολείο της Ελλάδας





O «χρυσός αιώνας» της τέχνης





Δευτέρα 19 Ιανουαρίου 2015


ΜΕΛΙΣΣΑ 

Η μέλισσα εργάζεται ακατάπαυστα. Συλλέγει το μέλι, χτίζει την κυψέλη της, αποθηκεύει τη γύρη, τρέφει το γόνο της και περιποιείται τη βασίλισσα. Παράλληλα συμβάλει στην επικονίαση των φυτών και στην παραγωγή των καρπών της φύσης. η μέλισσα είναι πολύτιμη για τον άνθρωπο και πρέπει να είμαστε όλοι πιο ευαισθητοποιημένοι.


ΛΥΚΟΣ

Υπό εξαφάνιση ζώο στην Ευρώπη θεωρείται ο λύκος. Η Ελλάδα είναι μια από τις ευρωπαϊκές χώρες όπου υπάρχει αρκετός πληθυσμός λύκων, αλλά ο αριθμός τους δε φαίνεται να ξεπερνά τους 500. Ζει σε όλη, σχεδόν, την ηπειρωτική χώρα, εκτός από την Πελοπόννησο απ' όπου εξαφανίστηκε τη δεκαετία του '40. Ζει, ακόμη, και στα βουνά της Στερεάς Ελλάδας, αλλά εκεί δεν υπάρχει μόνιμος πληθυσμός.

Σπονδυλωτά και ασπόνδυλα ζώα











.

Οικοσυστήματα της Ελλάδας







Παρασκευή 16 Ιανουαρίου 2015


ΣΑΒΒΑΤΟΚΥΡΙΑΚΟ ΩΡΑ ΓΙΑ ΞΕΚΟΥΡΑΣΗ!!!




Ο κηπουρός του ουρανού
(κάνε κλικ στον υπερσύνδεσμο)

Τα ρήματα


Η καθημερινή ζωή και η εκπαίδευση των Αθηναίων 1


Η καθημερινή ζωή και η εκπαίδευση των Αθηναίων 2



Το πολίτευμα και η κοινωνία της Αθήνας στα χρόνια του Περικλή





Πέμπτη 8 Ιανουαρίου 2015

ΤΣΑΜΙΚΟΣ

Ο Τσάμικος είναι παραδοσιακός ελληνικός χορός. Χορεύεται σε κύκλο με ρυθμό 3/4. Παλιότερα το τσάμικο χορεύονταν μόνο από άνδρες, αλλά στη σύγχρονη εποχή παίρνουν μέρος και γυναίκες.
Η ετυμολογία της λέξης προέρχεται από τη λέξη τσάμης, που σημαίνει "ψηλός", και αναφέρεται μεταφορικά στο λεβέντικο ανάστημα που κατά παράδοση διαθέτουν οι χορευτές, αφού "τσάμι" λέγεται το έλατο ή πεύκο σε ορισμένες περιοχές[1]. Κατά άλλη εκδοχή η ονομασία προέρχεται από την Τσαμουριά, περιοχή της Θεσπρωτίας στην Ήπειρο. Ονομάζεται επίσης και Κλέφτικος, καθώς χορεύονταν από τους Κλέφτες την εποχή της Τουρκοκρατίας.Ο χορός έχει τα ίδια βήματα καθ' όλη τη διάρκεια της μουσικής και δεν αλλάζουν τα βήματα κάποια στιγμή ενώ χορεύεται. Το άτομο που χορεύει στη μία άκρη και οδηγεί τους άλλους, συνηθίζει να κάνει φιγούρες. Έτσι ο χορός επικεντρώνεται κυρίως στον «πρώτο» - π.χ. μπορεί να σταματάει το χορό και να αρχίζει να κάνει φιγούρες, και τότε οι άλλοι μένουν στάσιμοι και παρακολουθούν το άτομο αυτό, και μετά μπορεί να συνεχίσει το χορό με τα κανονικά βήματα χωρίς να χωρεύει μόνο ο πρώτος αλλά όλοι μαζί.




Β.Ηλίας ,Α.Γιώργος ,Β.Αναστασία

ΚΑΛΑΜΑΤΙΑΝΟΣ

Είναι ένας ελληνικός παραδοσιακός χορός που ανήκει στο είδος χορού συρτός. Στη βασική του μορφή έχει δώδεκα βήματα, από τα οποία τα επτά πρώτα είναι προς τα εμπρός και τα υπόλοιπα πέντε επί τόπου.
Δημοφιλέστατος δημοτικός χορός, που λέγεται και ίσος ή συρτός, με πανάρχαιες ελληνικές ρίζες. Άγνωστος είναι ο δημιουργός του. Το όνομα του προέρχεται από την Πελοπόννησο, όπου και δημιουργήθηκε. Πολλές όμως είναι οι θεωρίες που διατυπώθηκαν για την αρχαία του προέλευση. Αυτή φαίνεται από απεικονίσεις σε αγγεία, καθώς επίσης και από τοιχογραφίες που παρουσιάζουν μερικά χαρακτηριστικά του βήματα ή φιγούρες. Το ότι οι χορευτές κρατούν ο ένας τον καρπό του άλλου, μας βοηθάει να βγάλουμε το συμπέρασμα ότι ο καλαματιανός έχει κάποια σχέση με κάποιον από τους χορούς των αρχαίων προγόνων μας. Ο ευχάριστος ρυθμός του και τα απλά βήματά του τον καθιέρωσαν σαν τον δημοφιλέστερο Ελληνικό χορό και χορεύεται σε όλη την Ελλάδα από άνδρες και γυναίκες. Τα βασικά βήματα του είναι 12 και χορεύονται ταυτόχρονα από όλους τους χορευτές. Δίνει την ευκαιρία στον χορευτή που σέρνει τον χορό να κάνει πολλούς αυτοσχεδιασμούς. Στην αρχή όλοι οι χορευτές σχηματίζουν κύκλο και βλέπουν το κέντρο του. Τα πόδια τους είναι σε θέση προσοχής, και κρατιούνται μεταξύ τους από τους καρπούς ή με τα μαντήλια.
Ο ρυθμός του καλαματινού είναι 7σημος, δηλαδή με μέτρο 7/8[1].


Κ.Μαρίνα,Σ.Αλεξάνδρα ,Κ.Σοφία

ΠΟΔΑΡΑΚΙ

Ο   χορός είναι αφιερωμένος  στην   μητέρα   που  ζει  σε παραμεθόριες  ,  ευαίσθητες  ,    όμορφες περιοχές  της πατρίδας  μας και ονομάζεται  ΠΟΔΑΡΑΚΙ  ή ΤΑΧΤΙ: Χορεύεται από άνδρες και γυναίκες ακόμα και σήμερα  σ΄ όλη  τη Θράκη. Προέρχεται από την Ανατολική Ρωμυλία.


Ο χορός «Ποδαράκι» απαντά με διάφορες ονομασίες και χορεύεται από τους πρόσφυγες της Βόρειας Θράκης. Ως ποδαράκι απαντά στο Κίτρος Πιερίας εξαιτίας του χαρακτηριστικού κτυπή­ματος του ποδιού στο έδαφος. Στα Γιαννιτσά ονομάζεται «Τριπόδης» ενώ στα Τρίκαλα Ημαθίας λέγεται «Ζερβόδεξος», από τους πρόσφυγες που εγκαταστάθηκαν εκεί ερχόμενοι από το Μεγάλο Μοναστήρι. Διαφορετικές εκδοχές του χορευτικού αυτού προτύπου απαντούν και στη Δυτική Θράκη με την ονομασία Ταχτί ή Ντάχτιρντι ή Ντάχτιλι. 

Από μορφολογική άποψη η χορευτική φόρμα είναι διμερής εναλλασσόμενη. Κάθε μέρος αποτελείται από την ταυτόσημη επανάληψη ενός και μόνο χορευτικού μοτίβου που επαναλαμ­βάνεται δύο φορές αντίστοιχα με την περίοδο της μουσικής (εκδοχή ανατολικής Ρωμυλίας). Κάθε χορευτικό μοτίβο δομείται από οκτώ κινήσεις ίσης χρονικής αξίας. Το χορευτικό μοτίβο του Α' μέρους συνίσταται από πέντε προωθητικές κινήσεις με κατεύθυνση προς τα δεξιά και δύο ανισόχρονα χτυπήματα της αριστερής φτέρνας και το αντίθετο. Το χορευτικό μοτίβο του Β μέρους αποτελείται από επί τόπου εναλλαγές δεξιού και αριστερού ποδιού και κτυπήματα της φτέρνας. Αν και η δομή του χορευτικού μοτίβου του Β μέρους ταυτίζεται ως προς τις χρονικές διάρκειες και το συνδυασμό της κίνησης με αυτό του πρώτου μέρους, διαφέρει ως προς τη χρήση του χώρου. Στο δεύτερο μέρος δεν έχουμε μετακίνηση στο χώρο, επειδή η σχέση των στηρίξεων με την εναλλαγή δεξιού -αριστερού ποδιού ή το αντίθετο παράγει ένα μοτίβο στα­τικό. 

Χορεύεται από άνδρες και γυναίκες σε σχήμα ημικυκλίου. Η λαβή γίνεται από τις παλάμες με χαλαρά λυγισμένους τους αγκώνες και το ρυθμικό του σχήμα είναι εξάσημο. 


Α.Βένια, Α.Πόπη, Γ.Γιάννης

Ζωναράδικος (Θράκη)

Θρακιώτικος χορός, που χορεύεται με διάφορες μορφές, σε όλη τη Θράκη αλλά και σε άλλες περιοχές της Ελλάδας όπου έχουν εγκατασταθεί πρόσφυγες από την Ανατολική Ρωμυλία. Οφείλει την ονομασία του στη λαβή που χρησιμοποιούν οι χορευτές. Χορεύεται από άνδρες και γυναίκες· οι άνδρες πιάνονται στην αρχή ο ένας μετά τον άλλον και ακολουθούν οι γυναίκες.


1η Μορφή.



1:  Το δεξί πατάει με όλο το πέλμα στη φορά. 2:  Το αριστερό σταυρώνει πάνω από το δεξί  και πατάει στη φορά. 3: Το δεξί πατάει με όλο το πέλμα στη φορά, σε διάσταση  : Το δεξί λυγίζει και σηκώνεται η φτέρνα  του απ’ το έδαφος, ενώ ταυτόχρονα το αριστερό έρχεται ελαφρά λυγισμένο, σε άρση, διαγώνια αριστερά. : Το δεξί πατάει σε όλο το πέλμα στη θέση του, ενώ το αριστερό παραμένει σε άρση στη θέση του. 5:  Το αριστερό πατάει λίγο πίσω από τη φτέρνα του δεξιού. :  Το αριστερό λυγίζει και σηκώνεται η φτέρνα του από το έδαφος, ενώ το δεξί έρχεται ελαφρά λυγισμένο σε άρση διαγώνια δεξιά. 6β:  Το αριστερό πατάει σε όλο το πέλμα στη θέση του, ενώ το δεξί παραμένει ε άρση στη θέση του.

 2η Μορφή
1ο εξάρι
1: Το δεξί πατάει με όλο το πέλμα στη φορά και λίγο προς το κέντρο του κύκλου.2:  Το αριστερό πατάει με όλο το πέλμα στη φορά και λίγο προς το κέντρο του κύκλου. 3: Το δεξί πατάει με όλο το πέλμα προς το κέντρο του κύκλου. : Το δεξί λυγίζει και σηκώνεται η φτέρνα του, ενώ το αριστερό έρχεται ελαφρά λυγισμένο σε άρση. : Το δεξί πατάει σ’ 
όλο το πέλμα στη θέση του, ενώ το αριστερό παραμένει σε άρση στη θέση του. 5:  Το αριστερό πατάει αριστερά στη διάσταση. 6α:  Το αριστερό λυγίζει και σηκώνεται η φτέρνα του, ενώ ταυτόχρονα το δεξί έρχεται ελαφρά λυγισμένο σε άρση. 6β: Στο αριστερό πατάει σ’ όλο το πέλμα στη θέση του, ενώ το δεξί παραμένει σε άρση στη θέση του.
2ο εξάρι
1: Το δεξί που βρίσκεται σε άρση από το 1ο εξάρι, πατάει με όλο το πέλμα πίσω και δεξιά. Ο κορμός στρέφεται διαγώνια αριστερά.
2: Το αριστερό πατάει με όλο το πέλμα σταυρωτά και πίσω από το δεξί.
Τα υπόλοιπα βήματα γίνονται όπως τα αντίστοιχα του 1ουεξαριού.












Δ.Φώτης ,Μ.Μάνος ,Κ.Λυδία

ΣΥΡΤΟΣ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ

Χορεύεται από άνδρες και γυναίκες στην Πυλαία ή Καπουτζήδα της Θεσσαλονίκης, με λαβή των χεριών από τις παλάμες. Αρχική θέση είναι η προσοχή όπως και σε πολλές παραδοσιακών ελληνικών χορών. Το μουσικό μέτρο του χορού είναι τα 2/4. Ο χορός αποτελείται από 12 βήματα. Τα τελευταία 4 βήματα πίσω για να δώσει ένα κίνημα το άνοιγμα κύκλο.



1:   Το δεξί προς τη φορά
2:   Το αριστερό προς τη φορά
3α Το δεξί προς τη φορά
3β    Το αριστερό στα δάχτυλα, κοντά και πίσω από το δεξί
4:    Το δεξί πόδι πατάει προς τη φορά.
5α:   Το αριστερό μπροστά από το δεξί, προς τη φορά
5β:   Το δεξί στα δάχτυλα, κοντά και πίσω από το αριστερό
6:     Το αριστερό προς τη φορά
7:    Το δεξί προς τη φορά
8:    Αναπήδηση στο δεξί με σύγχρονη άρση του αριστερού, λυγισμένου στο γόνατο, πάνω από το δεξί.
9:    Το αριστερό πόδι πατάει προς τα πίσω.
10:  Το δεξί πίσω από το αριστερό προς τα αριστερά.
11:  Το αριστερό προς τ’ αριστερά, στη διάσταση.
12:  Αναπήδηση στο αριστερό πόδι με σύγχρονη άρση του δεξιού, λυγισμένου στο γόνατο, πάνω από το αριστερό.






Δ. Ελένη ,Β.Μικαέλα ,Μ.Αναστασία , Μ.Μαρία